Het principe van de wooncoöperatie lijkt van de grond te komen. Eerder berichtte ik al dat de minister voor Wonen en Rijksdienst, Stef Blok, een brief betreft de uitwerking van de wooncoöperatie naar maatschappelijke partijen stuurde. Daarin heeft hij aan dat de oprichting van een wooncoöperatie nog geen gemeengoed is, en dat het wenselijk is dat er wordt gewerkt aan kennisopbouw, het faciliteren van ervaringen en enige standaardisatie: “Kennis- en netwerkorganisatie Platform31 zal de komende maanden – met ondersteuning van BZK – een breed programma Wooncoöperaties opzetten. Hierbij zullen met een geïnteresseerde kopgroep van initiatiefnemers maar ook met betrokkenheid van organisaties zoals Aedes, Woonbond en VNG ervaringen worden opgedaan in pilots die worden gedocumenteerd. Er wordt een handreiking voor gebruikers en aspirant-oprichters opgesteld, en bezien wordt of behoefte bestaat aan het opstellen van modelstatuten voor een wooncoöperatie.” Lees verder
Categoriearchief: Onderzoek
Een gesprek met de Policy Commission on Future Urban Living
De ‘Birmingham Policy Commissions’ brengen opinieleiders uit het publieke domein, de markt en de samenleving samen met de wereld van de wetenschap, “to generate new thinking and identify innovtive policy solutions around contemporary issues of global, national and civic concern, and of strategic importance for the United Kingdom.” Eén van die commissies is de Policy Commission on Future Urban Living, opgericht in juni 2013. De commissie houdt zich primair bezig met de vraag of en hoe onze steden in de toekomst een bijdrage kunnen leveren aan de kwaliteit van leven – zowel van het individu als van de samenleving als geheel –, gegeven het feit dat in 2050 70% van de wereldbevolking in de stad zal wonen.
Op hun verzoek lichtte ik vandaag mijn ideeën toe. In hoofdlijnen komen die neer op het Almere Principle ‘empower people to make the city’. Geef mensen de kans deel uit te maken van het maakproces van hun straat, wijk en stad; geef hen de ruimte om hun eigen woon-, werk- en leefomgeving te construeren. Feitelijk pleit ik voor een faciliterende stad, waarbij de rol van de overheid zich beperkt tot het creëren van kaders, het wegnemen van drempels en de zorg voor de publieke ruimte (waarbij ik de nieuwe, door Francine Houben/Mecanoo ontworpen bibliotheek van Birmingham aanhaalde als illustratie). In ben ervan overtuigd dat stedenbouw van onderop leidt tot steden die direct(er) verbonden zijn met de mensen die er wonen, en kwalitatief betere steden oplevert in termen van programma, functie en architectuur. Lees verder